"Czerwona" historia sawińskiej...

Co o niej wiemy?

Zazwyczaj, jest czerwona - chociaż ostatnio występuje w różnych barwach - żółtym, pomarańczowym, brązowym, antracytowym, granatowym, szarym czy czarnym. Ma kształt prostopadłościanu (bądź klina, albo innego wycinka). Cegła - bo o niej mowa, należy do najbardziej rozpowszechnionych materiałów budowlanych, dzięki obfitości i taniości surowca, łatwości wykonania i trwałości. Jest znana od czasów starożytnych (V tysiąclecie p.n.e.) jako trwały materiał konstrukcyjny, służący także do celów dekoracyjnych. Może także służyć jako wypełnienie stropów.

Cegła powstaje w procesie suszenia bądź wypalania gliny. W tym procesie zyskuje wytrzymałość mechaniczną i odporność na warunki atmosferyczne.

Każda cegła posiada 3 powierzchnie:

- podstawę - to największa i najszersza ściana cegły;

- główkę - to najmniejsza ściana cegły;

- wozówkę - to najdłuższa ściana cegły.

Medale z Sawinem w tle

Nie ma chyba takiego miasta które nie mogło by pochwalić się medalem wybitym na jakąś okazję. Zazwyczaj medale bito z powodu ważnej rocznicy bądź w celu upamiętnienia jakiegoś wydarzenia. Od 1766 roku kiedy król Stanisław August Poniatowski uruchomił Mennicę Warszawską, rozpoczęto bicie monet i medali według nowego systemu monetarnego. Mennica Warszawska wybiła medale również dla Sawina.

Sawin na starej mapie - cz.1

Nie od dziś wiadomo że jednym z źródeł historycznych jest mapa. Analizując zbiór map jaki zgromadziłem w wersji papierowej i elektronicznej chciałbym przedstawić dziś pierwszą z 3 części cyklu "Sawin na starej mapie".
W części 1 zaczniemy od czasów najdawniejszych a zakończymy na początku XIX wieku. Pierwsza pisana wzmianka o Sawinie pochodzi z końca XIV wieku, gdy Władysław Jagiełło nadał królewską wieś Sawin, jako uposażenie dla kościoła parafialnego w Chełmie. W 1493 roku Sawin otrzymał prawa miejskie za panowania króla Jana Olbrachta i potem Sawin jako miasto zaczyna pojawiać się na mapach ale dopiero w XVII w. Od tego okresu więc zaczniemy.

Lotnisko w Bachusie - ODKRYCIE ROKU 2011!

Mam dla Was prawdziwą perełkę!

W 2011 roku przeglądając zasoby zgromadzone na stronie wwii-photos-maps.com trafiłem na nie lada odkrycie. Autor strony John Calvin jest kolekcjonerem zdigitalizowanych kopii map i zdjęć lotniczych skopiowanych głównie z oryginałów w US National Archives, amerykańskiej Biblioteki Kongresu i darowizn od kolegów naukowców. W swoich zasobach gromadzi zdjęcia miast, miasteczek i wsi w całej Europie Wschodniej i Afryce Północnej. Posiada także zbiory niemieckich i rosyjskich map codziennych sytuacji na froncie dla Europy Wschodniej, Europy Zachodniej i Afryki Północnej. Innymi materiałami jakimi dysponuje są zdjęcia obejmujące obszary w Europie Wschodniej i Zachodniej które gromadzi w kategoriach takich jak statki, czołgi, samoloty, generałowie, cywile, kraje.

Obóz pracy w Sajczycach

W miejscowości Sajczyce podczas II wojny światowej funkcjonował hitlerowski obóz pracy przymusowej dla Żydów. Obóz założony w VI 1942 mieścił się w barakach, zaś jego powierzchnia wynosiła 140m x 60m. Początkowo pracowali tam polscy Żydzi, ale później również i Żydzi z Czechosłowacji. Przez obóz pracy w Sajczycach przewinęło się około 600 osób które pracowały przy melioracji pobliskiej rzeki Uherki. Na terenie obozu funkcjonowały dwa warsztaty: krawiecki i szewski. Z racji że na terenie obozu nie było szpitala, więźniami opiekował się lekarz z Chełma o nazwisku Molberger.
Dwunastu Żydów rozstrzelano a niektórzy z nich zostali pochowani na cmentarzu żydowskim w Sawinie. Ostatecznie obóz został zlikwidowany w zimie 1942-1943 r. zaś Żydzi zostali deportowani do obozu zagłady w Sobiborze.